Марыя П.

Нарадзілася ў Маскве ў Дзень Абаронцы Бацькаўшчыны. Так ужо атрымалася.

Нарадзілася не адна — з сястрычкай. Хтосьці падумае добра, шмат хто нас ведае, зайздросціць — заўсёды ёсць сябар, з якім можна пагаварыць, падзяліцца. Але ніхто не ведае, як гэта балюча, калі гэты сябар адварочваецца ад цябе — перастае размаўляць, дзяліцца перажываннямі, знаходзіць кагосьці, каго лічыць важней. На гэтай стадыі адносін мы зараз і спыніліся. Што не магло не адбіцца на маім унутраным свеце: вельмі пераборлівая ў людзях, даволі замкнёная на пачатковым этапе зносін з незнаёмым чалавекам, вельмі "у сабе", хоць знешне гэта і не заўсёды прыкметна — трэба ж неяк наладжваць кантакты з знешнім светам, хоць адной даволі не дрэнна — не трэба не пад каго падладжвацца, можна быць сабою. Вельмі не люблю нешчырасць, двудушнасць. Пэўна, таму, лічу, што лепш мець 2-3 добрых сябра, чым шмат павярхоўных знаёмстваў.

Вельмі люблю натуральнасць. Ва ўсім.

Не магу жыць без музыкі! Слухаю, практычна, усюды і заўсёды. Музычныя перавагі досыць шырокія — ад класікі і бардаў да рускага рока і цяжкага рока. Не ўспрымаю электронную музыку і поп. Перавагу аддаю айчынным выканаўцам — важны сэнс песні, а ў замежных мовах, нажаль, не моцная.

Кім жадала стаць... Па словах бацькоў — па першай спецыяльнасці стала практычна тым, кім і марыла першапачаткова — педагогам.